Teatr i sztuka sceniczna - Ludowy - TVP rekonstrukcja

Historia krakowskiego Teatru Ludowego, znajdującego się w dzielnicy Nowa Huta na osiedlu Teatralnym 34, działającego od 3 grudnia 1955 r. Znana animatorka kultury Maria Rokoszowa wspomina pierwsze inscenizacje teatralne dedykowane proletariackiej publiczności. Pierwsza dyrektor teatru Krystyna Skuszanka wspomina moment powstania teatru w grudniu 1955 roku. W teatrze reżyseruje Jerzy Krasowski, scenografię projektuje Józef Szajna. Krytyk teatralny Krzysztof Miklaszewski przywołuje zagranicznych twórców między innymi Dario Fo w Mediolanie - który podobnie jak twórcy Teatru Ludowego, podjęli próbę dotarcia do widza proletariackiego ze swoim repertuarem. Krystyna Skuszanka wraz z Jerzym Krasowskim i Józefem Szajną stworzyli teatr ambitny, dalece wybiegający - w opinii Krzysztofa Miklaszewskiego - poza możliwości percepcyjne proletariackiego widza. Premiery spektaklu z tego okresu weszły do historii Teatru Polskiego. W kolejnym okresie rządy w teatrze obejmuje Józef Szajna, który proponuje widzowi teatr plastyczny, bogaty w elementy wizualne. Wydarzeniem artystycznym staje się "Rewizor" Gogola. Sztuka bardzo wyrafinowana i kontrowersyjna w odbiorze publiczności. Również w tym wypadku spektakle nie docierały do nowohuckiego widza. Jego następczyni Irena Babel zwraca się w kierunku widza proletariackiego i tworzy teatr dla niego. Jest to teatr komunikatywny o charakterze poznawczym. Jako jeden z pierwszych w Polsce zaprasza na próby otwarte. Podczas zarządzania teatrem przez Jerzego Krygiera następuje powrót do teatru eksperymentalnego. Ryszard Filipski postanawia realizować program swoistej edukacji teatralnej, tworząc teatr dla mniej wymagającej publiczności co znajduje odzwierciedlenie w różnorodności repertuaru teatralnego. W reportażu fragmenty sztuk teatralnych między innymi "Rewizor", "Konrad Wallenrod".