Muzyka - Sonata na fortepian „Dixi” i „Białe koty” opus 13 nr 17

Widowisko muzyczne, w które w humorystyczny sposób przedstawia historię niespełnionego dramaturga - niejakiego pana Norberta - bezskutecznie usiłującego namówić dyrektora Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu do wystawienia któreś z jego sztuk. Pewnego dnia, po kolejnym odprawieniu z kwitkiem, artysta trafia na próbę koncertu, gdzie niespodziewanie zasypia na widowni. Podczas tej krótkiej drzemki dramaturg doznaje niezwykłego snu, w którym wreszcie zostaje doceniony, a jego przedstawienia cieszą się wielkim uznaniem... Widzowie towarzyszą tym wyobrażeniom, a główną oś stanowią piosenki, wykonywane przez aktorów Teatru im. Jana Kochanowskiego w Opolu. Wśród utworów: "Białe koty", "Skończyła się już strzelanina...", "Stanęliście jak wryci...", "Płynie koziołek przez odmęty...", "Pożar, pożar pali się..." oraz "Dixi".