Blisko, coraz bliżej

Wybucha powstanie styczniowe w zaborze rosyjskim. Jeden z synów Pasternika chce wziąć w nim udział. Jednak ojciec kategorycznie mu tego zabrania. Wie, że do odzyskania niepodległości nie wystarczą entuzjazm i piękne hasła. Potrzeba jeszcze ludzi światłych i wykształconych...

Nadchodzi rok 1879. Wybucha wojna prusko-francuska. Trzej synowie starego Pasternika – Jan, Paweł i Antoni – zostają zmobilizowani do armii niemieckiej.

Bismarckowska polityka Kulturkampfu coraz bardziej daje się we znaki śląskim Polakom. Tymczasem do domu Franciszka Pasternika niespodziewanie powraca jego syn Jan, który zaginął przed laty podczas wojny francusko-pruskiej.

Walka rządu pruskiego z polskością na Śląsku wciąż przybiera na sile. Sparaliżowany, sędziwy Franciszek Pasternik czując nadchodzącą śmierć pragnie pogodzić się z synem Antonim.

Nadchodzi „gorący” rok 1905. W Rosji wybuchają zamieszki. Rewolucyjne fermenty docierają też na Śląsk, w tym do Sosnowca, gdzie od kilku lat mieszkają liczni przedstawiciele rodziny Pasterników.

Wybucha I wojna światowa. Wielu śląskich Polaków wiąże z nią nadzieje na odzyskanie niepodległości. Tymczasem w rodzinie Stanika narasta konflikt. Najstarszy syn Jerzy - ku zmartwieniu ojca - zaczyna wstydzić się swojego polskiego pochodzenia.

Nowy porządek w Europie ustala Traktat Wersalski. Po ponad 120 latach niewoli Polska odzyskuje niepodległość. Na Śląsku jednak sytuacja wciąż jest niepewna. Wybucha pierwsze Powstanie Śląskie...

Nadchodzi listopad 1919 roku. Pierwsze Powstanie Śląskie upada. Jednak sytuacja na Śląsku daleka jest od normalizacji. Antagonizm między Polakami a Niemcami staje się coraz bardziej zaciekły. Odczuwa to dotkliwie rodzina Pasterników.

Niepodległościowe tradycje rodziny Pasterników dzielnie podtrzymują synowie Stanika i porucznik Tadeusz - syn Kazimierza i Anny Boruckiej. W marcu 1921 roku ma się odbyć plebiscyt decydujący o przynależności narodowej Śląska.

Lato 1921 roku. Trzecie Powstanie Śląskie zbiera coraz krwawsze żniwo. Polacy nie rezygnują i wciąż nękają niemieckie bojówki. Rodzina Pasterników zaangażowała się w walkę.

Nadchodzi rok 1926. Po ukończeniu studiów w Krakowie Henryk wraca do rodzinnych Katowic i przywozi z sobą Wandę. Pasternikowie z trudem wiążą koniec z końcem. Praca w kopalni nie przynosi wysokich dochodów. Poprawę sytuacji może przynieść wstąpienie w szeregi volksbundu.

Rok 1932. Śląska gospodarka boryka się z poważnymi problemami. Bieda i bezrobocie nie omijają Pasterników. Robert po awanturze z majstrem ląduje na bruku. Ratując się przed biedą dołącza do górników nielegalnie wydobywających węgiel z biedaszybów.

Nadchodzi rok 1939. Bolek pracuje w fabryce maszyn górniczych, gdzie coraz śmielej poczynają sobie bojówki nazistowskie. Tymczasem starzejący się coraz wyraźniej dziadek Stanik duże nadzieje wiąże z trzynastoletnim Zbyszkiem, ulubieńcem całej rodziny Pasterników.

Sierpień 1939 roku. Umiera Wojciech Korfanty. Niemcy planują zakłócić jego pochówek podkładając bombę na trasie konduktu pogrzebowego. Gustek wchodzi w posiadanie listy osób, które mają być aresztowane w momencie wejścia na Śląsk Wehrmachtu.

Czerwiec 1941 roku. Stanik po operacji leży w szpitalu, opiekuje się nim Wisia. Tymczasem Zygmunt współpracuje z doktorem Kulickim w dostarczeniu specyfiku powodującego długotrwałą chorobę u Ślązaków nie chcących służyć w niemieckim wojsku.

Paulina, po zasięgnięciu porady Tomasza, decyduje się podpisać niemiecką listę narodowościową. Gestapo trafia na ślad dziwnej choroby trawiącej Ślązaków służących w Wehrmachcie.

Czerwiec 1944. Zygmunt przyjeżdża na urlop do domu. Gdy dowiaduje się o śmierci ojca, postanawia nie wracać do służby w znienawidzonym Wehrmachcie. Zamierza wstąpić do partyzantki w Generalnej Guberni.

Styczeń 1945. Nowy dyrektor kopalni – Jerzy Passtenreich - postanawia ją zatopić. O jego planach dowiadują się górnicy i partyzanci.

Czerwiec 1945 r. Ludzie wracają z frontu, z obozów, z robót. Wanda otrzymuje propozycje wyjazdu do Anglii do Henryka. Gustek poszukiwany przez milicję ucieka na ziemie odzyskane.