Historia współczesna - Dyrektor Rzeczpospolitej Kwidzyńskiej

Reportaż, którego bohaterem jest doktor Władysław Gębik - filozof, pisarz, pedagog, działacz społeczno - kulturalny spod znaku Rodła. 8 listopada 1937 r. został dyrektorem nowo powstałego Polskiego Gimnazjum w Kwidzynie. Gębik wspomina szykany, jakie spotykały nauczycieli i uczniów ze strony władz niemieckich, lata wojny spędzone w obozach koncentracyjnych oraz spotkanie z Kwidzyniakami w roku 1946. Polskie Gimnazjum w Kwidzynie to jedna z dwóch polskich szkół średnich w przedwojennych Niemczech. Gimnazjum miało bardzo wysoki poziom dydaktyczny i wychowawczy. Przez dwa lata swojego istnienia Polskie Gimnazjum było poddawane szykanom zarówno ze strony niemieckich władz, jak i zwykłych mieszkańców Kwidzyna. Zdarzało się, że gmach szkoły był obrzucany kamieniami, a jej uczniowie prześladowani i bici w mieście przez swoich niemieckich rówieśników. Incydenty takie nasilały się w miarę zbliżania się II wojny światowej. Na kilka dni przed jej wybuchem, 26 sierpnia 1939 r. wszyscy uczniowie, nauczyciele oraz pracownicy szkoły zostali aresztowani przez hitlerowskie służby bezpieczeństwa i następnie wywiezieni do obozu w Tapiau, a stamtąd do obozu w Grünhof. Polskie Gimnazjum zostało rozwiązane i zamknięte. Władysław Gębik tak jak inni nauczyciele został aresztowany przez Gestapo. Przebywał w obozach koncentracyjnych w Tapiau, Grunhof, Hohenbruch, Stutthof, Sachsenhausen i Mauthausen - Gusen. W obozach koncentracyjnych przebywał od 20 września 1939 r. do 5 maja 1945 r. Nawet w tak trudnych warunkach wykazywał się postawą humanisty, opiekował się starszymi więźniami. Był prezesem Polskiej Rady Obozowej oraz Międzynarodowego Komitetu Więźniów.