Niecodzienne historie - Powrót króla

Historia Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, który powstał z inicjatywy Ignacego Jana Paderewskiego z okazji 500-lecia bitwy pod Grunwaldem. Paderewski wykonanie rzeźb powierzył Antoniemu Wiwulskiemu. 10 kwietnia 1910 r. położono kamień węgielny pod budowę pomnika. W lipcu 1910 r. do Krakowa przybyło 150 tysięcy osób na uroczyste obchody rocznicy bitwy pod Grunwaldem. Po przemówieniach I. J. Paderewskiego i innych odsłonięto pomnik króla Władysława Jagiełły. Pomnik ten, towarzyszył wszystkim wydarzeniom w mieście, tutaj zbierali się powstańcy śląscy i strajkujący robotnicy krakowskich fabryk. Od listopada 1939 r. do kwietnia 1940 r. pomnik był systematycznie burzony. Dzięki staraniom Feliksa Dziuby, Adama Klocka, Józefa Miki i Tomasza Perskiego udało się ukryć części pomnika w wytwórni Spectrum. Po wojnie zostały one przekazane żołnierzom Ludowego Wojska Polskiego i było to zapowiedzią odbudowy pomnika. W 1972 roku powołano Komitet Odbudowy Pomnika Grunwaldzkiego. 15 lipca 1976 r. prezydent Krakowa i przewodniczący Komitetu Odbudowy Ponika Grunwaldzkiego Jerzy Pękala wmurował w płytę Placu Matejki akt erekcyjny pomnika. Rekonstrukcję pomnika powierzono rektorowi krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych prof. Marianowi Koniecznemu. Części pomnika przygotowywane były w Gliwickich Zakładach Urządzeń Technicznych. W dniu 30 września 1976 roku nastąpił montaż konnego posągu króla Władysława Jagiełły na cokole. Wydarzeniu temu przyglądały się zgromadzone na placu tłumy.